De keuze van een formatie is een controversieel onderwerp. De ene zweert bij 433 (de Hollandse school), de andere zet graag de deur op slot met een stevige verdediging (de Belgische houding)
Welke formatie de beste is hangt echt af van de kwaliteiten van je spelers. Heb je 5 wonderbaarlijke verdedigers en is de rest van je elftal middelmatig (of minder), gebruik die 5 verdedigers dan.
Welke formatie de beste is hangt echt af van de kwaliteiten van je spelers. Heb je 5 wonderbaarlijke verdedigers en is de rest van je elftal middelmatig (of minder), gebruik die 5 verdedigers dan.
"Voetbal is Oorlog" - Rinus Michiels
In ‘The Art of War’ van Sun Tsu, het standaardwerk voor elke str
ateeg, herhaalt men veelvuldig dat je uw zwakheden moet camoufleren en je sterkte kanten in de verf hoort te zetten. Of je nu oorlog gaat voeren of voetbal gaat spelen, het principe blijft hetzelfde. Rinus Michiels zei ooit: “Voetbal is oorlog”. Michiels werd hierin bijgetreden door antropologen zoals Desmond Morris. Deze laatste stelde in de “The Soccer Tribe” dat het voetbal niet meer of minder een substituut is voor de jacht of oorlog.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0b/Suntzu2.jpg)
Sommige managers gaan uit van hun eigen kracht en geloof, andere passen zich aan in functie wat de tegenstander doet. Ook zijn er managers die thuis anders spelen als op verplaatsing.
Tot circa 1860 was een 1-10 formatie (1 keeper en 10 (!) aanvallers) de norm. Geleidelijk bracht men meer defensieve zekerheid in het team en tot kort na de Tweede Wereldoorlog werd nog gespeeld met relatief veel aanvallers maar was dit toch al teruggebracht naar teams met ‘slechts’ 5 of 6 aanvallers.
Sinds de jaren zestig is het voetbal steeds defensiever geworden. Tegenwoordig is het gebruikelijk om met variaties van 4-4-2, 4-3-3, 4-5-1, 3-5-2 of 3-4-3 te spelen.
Om te bepalen wat nu de beste formatie is voor je team, kan je een eenvoudige regel toepassen en kijken naar je beste 5 of 6 spelers. Deze een plaats garanderen in het elftal en de rest invullen naar eigen inzicht. Uiteraard zijn er wel een paar basis principes:
Tot circa 1860 was een 1-10 formatie (1 keeper en 10 (!) aanvallers) de norm. Geleidelijk bracht men meer defensieve zekerheid in het team en tot kort na de Tweede Wereldoorlog werd nog gespeeld met relatief veel aanvallers maar was dit toch al teruggebracht naar teams met ‘slechts’ 5 of 6 aanvallers.
Sinds de jaren zestig is het voetbal steeds defensiever geworden. Tegenwoordig is het gebruikelijk om met variaties van 4-4-2, 4-3-3, 4-5-1, 3-5-2 of 3-4-3 te spelen.
Om te bepalen wat nu de beste formatie is voor je team, kan je een eenvoudige regel toepassen en kijken naar je beste 5 of 6 spelers. Deze een plaats garanderen in het elftal en de rest invullen naar eigen inzicht. Uiteraard zijn er wel een paar basis principes:
- Speel nooit met minder dan 3 verdedigers.
- Speelt nooit met meer dan 4 aanvallers.
- Zorg dat de gaten tussen de linies te overbruggen zijn.
Neem je deze vuistregels niet in acht, dan zal je onbalans in het elftal scheppen en creëer je openingen en dus kansen voor je tegenstander.
Het is mogelijk dat bepaalde formaties niet werken omdat je niet over de juiste specifieke spelers beschikt:
- Als je met 1 spits speelt, dan kan die doorgaans best de kwaliteiten van een targetman bezitten.
- Een speler aanstellen als laatste man, die er niet de eigenschappen voor heeft, is spelen met vuur.
- Een 352 wordt in principe best gespeeld met onvermoeibare, snelle vleugelbacks.
- …
In dit hoofdstuk zal ik de bekendere formaties met hun voor- en nadelen bespreken.
Ga naar 4-4-2
Ga naar Index
Geen opmerkingen:
Een reactie posten